تغییرات دریا به دلیل آلودگی پلاستیک: مواد جدید در آب اقیانوس تجزیه زیستی می‌گردند.
پلاستیک‌ها که اکنون در دنیای مدرن همه‌جا وجود دارند، به یک تهدید فزآینده برای سلامت انسان و محیط زیست تبدیل شده‌اند. در سرتاسر سیاره، شواهدی از آلودگی‌های پلاستیکی وجود دارند، از کیسه‌های موادغذایی در اعماق دریا گرفته تا میکروپلاستیک‌های موجود در منابع غذایی و حتی در خون ما. دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو در جستجوی راه‌حل‌هایی برای مقابله با افزایش زباله‌های پلاستیکی، مواد زیست تخریب‌پذیر جدیدی تولید کرده‌اند که برای جایگزینی پلاستیک‌های مورد استفاده معمولی طراحی شده‌اند. پس از اثبات تجزیه بیولوژیکی فوم‌های پلی‌یورتان در کمپوست‌های زمینی، یک تیم بین رشته‌ای از دانشمندان دانشگاه سن دیگو از جمله زیست شناس، استفن میفیلد و شیمیدانان مایکل بورکارت و رابرت اسکیپ پومروی، اکنون نشان داده‌اند که این مواد در آب دریا تجزیه زیستی می‌گردند. نتایج در مجله Science of the Total Environment منتشر شده است. محققان در حال کار بر روی مشکل آلودگی پلاستیکی هستند که اکنون به عنوان یک بحران زیست محیطی جهانی توصیف می‌گردد. در سال ۲۰۱۰، محققان تخمین زدند که ۸ میلیارد کیلوگرم پلاستیک در یک سال وارد اقیانوس می‌شود، همراه با افزایش شدیدی که تا سال ۲۰۲۵ پیش‌بینی می‌شود. پس از ورود به اقیانوس، زباله‌های پلاستیکی اکوسیستم‌های دریایی را مختل می‌کنند. آنها به مکان‌های مرکزی مهاجرت نموده و لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام را تشکیل می‌دهند. لکه زباله اقیانوس آرام که مساحتی بیش از ۶/۱ میلیون کیلومتر مربع را پوشش می‌دهند. این پلاستیک‌ها هرگز تجزیه نمی‌شوند، بلکه به ذرات کوچک‌تر تبدیل می‌شوند و در نهایت تبدیل به میکروپلاستیک‌هایی می‌شوند که برای قرن‌ها در محیط باقی می‌مانند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو با همکاری سامانتا کلمنتز (زیست‌شناس دریایی و غواص علمی در موسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس) یک سری آزمایشها بر روی مواد پلی‌یورتان زیست تخریب‌پذیر خود انجام دادند که در حال حاضر به عنوان فوم در نخستین کفش‌های زیست تخریب‌پذیر موجود تجاری (عرضه شده توسط شرکت اسپین‌آف که Blueview نامیده می‌شود) در اسکله یادبود آلن براونینگ اسکریپس و آکواریوم تجربی اسکریپس مورد استفاده قرار می‌گیرند. موقعیت اسکله دسترسی و فرصتی منحصر به فرد را برای دانشمندان فراهم کرد تا مواد را در اکوسیستم طبیعی نزدیک ساحل آزمایش کنند، دقیقاً محیطی که احتمالاً پلاستیک‌های سرکش در آن به پایان خود می‌رسند. این تیم دریافت که مجموعه‌ای از کولن ارگانیسم‌های دریایی ساکن‌شده روی فوم پلی‌یورتان باعث تجزیه زیستی آنها به مواد شیمیایی تشکیل‌دهنده می‌شود، که به عنوان مواد مغذی توسط این میکروارگانیسم‌ها دراقیانوس مصرف می‌گردند. داده‌های این مطالعه نشان می‌دهد که میکروارگانیسم‌ها، ترکیبی از باکتری‌ها و قارچ‌هایی هستند که در سرتاسر محیط طبیعی دریایی زندگی می‌کنند. میفیلد، استاد دانشکده علوم زیستی و مدیر بیوتکنولوژی جلبک مرکز کالیفرنیا می‌گوید که «دفع نادرست پلاستیک در اقیانوس موجب تجزیه‌ی آنها به میکروپلاستیک‌ها شده و به یک مشکل زیست محیطی بزرگ تبدیل شده است. آنها نشان داده‌اند که ساخت محصولات پلاستیکی با کارایی بالا کاملاً امکان‌پذیر است که می‌توانند در اقیانوس نیز تجزیه شوند. پلاستیک‌ها در وهله اول نباید وارد اقیانوس شوند، اما اگر وارد اقیانوس شوند، می‌توانند به غذای میکروارگانیسم‌ها تبدیل شوند نه به زباله‌های پلاستیکی و میکروپلاستیک‌هایی که به آبزیان آسیب می‌زند.
فهرست کامل نویسندگان مقاله عبارتند از:
ناتاشا گوناوان، ماریسا تسمن، دانیل ژن، لیندسی جانسون، پیتون ایوانز، سامانتا کلمنتز، رابرت پومروی، مایکل بورکارت، رایان سیمکوفسکی و استفان میفیلد.
عالی بود مفید
ممنون از توجه شما
تشکر از توجه شما